W obecnych czasach coraz częściej dochodzi do wypadków, w których zostają poszkodowani ludzie. Biorąc pod uwagę ilość aut na drogach i natężenie ruchu, najczęściej są to wypadki samochodowe, bardzo często skutkujące groźnymi urazami. W takich sytuacjach odpowiedzialność spoczywa przeważnie na ubezpieczycielu, u którego sprawca zdarzenia miał wykupione ubezpieczenie OC posiadacza pojazdu mechanicznego. W praktyce rzadko kto zgłasza się do ubezpieczyciela sprawcy po wypłatę należnych mu świadczeń. 

Czym są zatem świadczenia wypłacane w związku z uczestnictwem w wypadku, czyli odszkodowanie i zadośćuczynienie? 

Odszkodowanie w myśl art. 444 kodeksu cywilnego przysługuje za wszystkie straty materialne jakie poniósł poszkodowany w związku z uczestnictwem w wypadku, są to więc między innymi poniesione koszty leczenia, koszty zakupu leków, pomniejszone dochody w związku z przebywaniem na zwolnieniu lekarskim. 

Zadośćuczynienie jest natomiast świadczeniem wynikającym z art. 445 kodeksu cywilnego, ma ono służyć naprawieniu szkody niemajątkowej, tj. cierpienia osoby, która uległa wypadkowi. Aby ocenić wysokość zadośćuczynienia należy brać pod uwagę wiele czynników, np. natężenie cierpienia, czas jego trwania, nieodwracalność skutków urazu. W przypadku, gdy ulegniemy wypadkowi, aby uzyskać odszkodowanie i zadośćuczynienie w odpowiedniej kwocie najlepiej jest skonsultować sprawę z osobami takimi jak radca prawny lub adwokat.

Na sam koniec odsyłam do artykułu Rzecznika Finansowego, w który znajduje się zapowiedź zajęcia się przez Sąd Najwyższy kwestią tego, czy bliskim osób ciężko poszkodowanych (osób znajdujących się najczęściej w stanie wegetatywnym) w wypadkach, bądź w drodze błędu medycznego należy się zadośćuczynienie.

https://rf.gov.pl/2020/10/07/sad-najwyzszy-zajmie-sie-zadoscuczynieniami/